Waarom een taalreis? Toen ik een paar jaar geleden op vakantie was in Frankrijk, ontdekte ik dat ik de eigenaresse van het hotelletje waar ik logeerde, prima kon verstaan. Maar wanneer ik iets terug wilde zeggen, kwam ik niet veel verder dan oui, bien sûr en merci beaucoup. Terwijl ik, toen ik 16 was, makkelijk en vrij goed Frans sprak door 4 jaar les op de middelbare school en een taalreis van 3 weken in St. Malo. Frustrerend! Dus nam ik Franse les. Ik had een leraar wiens moeder Française was. Daardoor leerde ik ook meer over de Fransen zelf en hoe de taal veranderd was sinds 1978. Maar na ruim 3 jaar les had ik de leerboeken voor zowel niveau A1-2 als B1-2 uit. Praten ging al wel makkelijker, maar mijn leraar kon me nog altijd helpen woorden te vinden, omdat hij ook Nederlands spreekt. Dus adviseerde hij me om naar Frankrijk te gaan, dan moest ik wel Frans praten. Omdat ik goede herinneringen had aan mijn taalreis als adolescent, zocht ik naar iets dergelijks voor volwassenen. Zo kwam ik bij StudyTravel uit en vond ik onder andere een taalreis van een week naar Rouen voor 50-plussers. Dat leek me ideaal om te proberen of ik het ook nu nog leuk zou vinden om een taalcursus in Frankrijk te doen, inclusief verblijf bij een gastgezin.
Nu de week voorbij is kan ik volmondig "ja" zeggen, ik vond het erg leuk om een week lang ondergedompeld te zijn in het Franse leven en de taal! Want dat is het voordeel van bij een gastgezin logeren. Mijn famille d'accueil (gastgezin) betrok mij en mijn Zwitserse medestudent- en logé volledig bij hun leven. Hetzelfde ontbijt, 's avonds samen dineren, met aan tafel discussies over van alles. Hun kleindochter van 6,5 jaar, waar ze elke woensdag op pasten, bracht ook ons een 'bon nuit' kusje. En we dineerden mee met de vrienden waar ze elke donderdagavond mee afspraken. Waarschijnlijk gebeurt dit niet in elk gastgezin, maar het is altijd leuk om iets meer van het leven mee te maken van het land waar je bent, tenminste dat vind ik. En het helpt om Frans te praten!
En dan natuurlijk naar school. Elke ochtend om 9.30 uur begonnen de lessen, tot 13 uur, met een half uur pauze. In onze 50+ groep waren we met z'n vieren. De meesten waren gepensioneerd en dus 50+. Naast mijn medelogé uit Zwitserland en ikzelf, waren er nog een Engelsman en een Noor. We hadden ongeveer hetzelfde niveau. Alleen voor een Amerikaanse die op maandagochtend in onze groep zou starten, was het te moeilijk. Ze sprak bijna geen Frans. Zij werd in een andere groep geplaatst, maar deed wel mee met de activiteiten 's middags, waarbij er dan toch af en toe wel wat Engels werd gesproken, omdat zij het anders niet begreep. Maar verder spraken we Frans met elkaar, ook buiten de lessen om.
Elke dag werd tijdens de les een thema en wat grammatica behandeld. Hierbij ging het vooral om dingen waar buitenlanders vaak moeite mee hebben, maar zelf iets aandragen kon ook. Het thema was gekoppeld aan de activiteit van de middag, bijvoorbeeld geschiedenis, gastronomie en kunst. De professeur vertelde ook over haar eigen leven en liet ons vertellen over ons land en leven, ondertussen onze fouten corrigerend. Want ja, die maak je uiteraard, anders hoef je geen lessen meer te volgen ;-).
Om 13 uur was de lunchpauze. Met een boulangerie en een supermarché om de hoek en een mìcro-ondes in de salle à manger van de school en medestudenten, ook van andere groepen, zijn er genoeg mogelijkheden voor een prettige maaltijd.
En dan de activiteiten 's middags: op de eerste lesdag werd er voor alle nieuwe studenten een rondleiding door Rouen georganiseerd door de taalschool. De dag erna bezochten we L'Historial de Jeanne d'Arc, woensdagmiddag vrij, donderdag faire la cuisine: iets lekkers maken onder leiding van een enthousiaste kok, waarbij ik veel nieuwe Franse woorden leerde. Op de laatste middag bezochten we Le Musée des Beaux Arts, met o.a. meerdere oude Nederlandse schilders en het Impressionisme waar de regio om bekend staat. Zelf heb ik op de vrije middag gezwommen in het 50 meter bad van Rouen en Le Musée Flaubert et d'histoire de la medicine bezocht. En op de laatste dag ben ik naar het Jardin des Plantes geweest, dat vlak bij de school ligt, voor het broodnodige groen na het bezoeken van musea. Maar voor wie heimwee heeft: naar de HEMA kan ook ;-).
Wat was het een leuke week! Vooraf was ik nog bang dat het programma te druk zou zijn, maar ik had genoeg tijd voor mezelf. En ik was ook bang dat ik de anderen in de groep niet aardig zou vinden, maar, zoals mijn kapster vooraf al zei: "het zijn waarschijnlijk net zulke leuke mensen als jij" en inderdaad, dat was zo.
Wat betreft mijn vorderingen in het Frans: een week is te kort om grote verbeteringen te merken, maar praten is wat makkelijker geworden, ik kan sneller de stukjes tekst tijdens de nieuwsuitzendingen lezen én begrijpen en ik voel me wat zekerder. Zo'n taalcursus van een week is wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar en de volgende keer maak ik er 2 weken van!
Andere taal of bestemming? Op de website van StudyTravel taalreizen vind je alles over taalreizen naar het buitenland!
UITGELICHT
Een taalreis naar het buitenland is de ideale manier om een nieuwe taal te leren of om je taalkennis te verbeteren en om de cultuur van een land van dichtbij te leren kennen. Iedereen heeft zijn eigen reden om op taalreis te gaan en hier lees je meer over hoe een dag op taalreis er voor de meeste studenten uitziet.
Eigenlijk maakt het niet uit in welke periode je besluit een bezoek aan Florence te brengen. Florence is mooi in de winter, herfst, lente en zomer.
Deze maand studeer ik Italiaans + Italiaans koken in Florence. En hoewel elke dag er natuurlijk anders uitziet hierbij toch een voorbeeld van een typische vrijdag tijdens mijn taalcursus in Florence.
"Het was nu al veruit de beste zomer uit mijn leven!"
StudyTravel
Oranjesingel 19
6511 NM Nijmegen
Tel: 024-3 888 666
E-mail: info@studytravel.nl
