Een week voor vertrek popt er een mailtje binnen met de laatste reisinformatie over mijn taalcursus Spaans in Spanje, inclusief meer info over mijn gastgezin!
Ik zal ontvangen worden door Marta, een Argentijnse dame die samen met haar Italiaanse man in het hart van Barcelona woont. Hun balkon wordt gekenmerkt door planten en bloemen en ze hebben een vogel (in kooi). Oké, oké, mijn nieuwsgierigheid is gewekt!
Een paar dagen later rijd ik al dagdromend over de komende twee weken naar Spanje. Voordat ik naar mijn gastgezin ga verblijf ik al een dagje in Barcelona. Werkelijk een stad met flair! Ik laat me meevoeren op ontdekking langs prachtige gebouwen ontworpen door Gaudi, ik waan me als een ware hipster door de buurten van de wijk El Born en ik pak nog even het museum over moderne kunst mee. Voor nu genoeg, want ik heb nog twee weken om de stad écht goed te ontdekken. En daarom heb ik ook gekozen voor een verblijf bij een gastgezin; inblenden in de stad, de taal én de cultuur. Uit mijn comfortabele schulp, want voor ik weet praat ik de komende twee weken vooral Engels en Nederlands met mijn medecursisten.
Het is zover! Ik stap ietwat bezweet (lees: 32 graden, mondmasker op, rugzak op mijn rug en koffer in de hand) uit bij metrohalte "Monumental"; de naam verklapt het al: een monument. En niet zomaar één, in deze arena werden vroeger stierengevechten gehouden. En ik slaap er komende twee weken tegenover, bueno! Ik bel aan bij de intercom van Marta en ik word naar boven gevraagd. Daar staat Marta in de gang te wachten. Een verzorgde vrouw van 70 jaar, haren mooi geföhnd en voorzien van blinkende haarklip. Ze begroet me liefdevol en is zichtbaar blij dat ze me mag ontvangen. Ik stap het appartement binnen, waarbij mijn aandacht direct valt op alle kitsch tierelantijntjes en Mariabeeldjes. Marta laat me mijn kamer zien, schattig ingericht met bloemetjesbehang en een hoog bed met roze sprei. We lopen naar haar zonnige terras waar zeker tien verschillende soorten planten worden gekweekt, en papegaai Paco zijn huisvesting heeft. Hier zie ik mezelf wel in de middag mijn Spaans leren.
Marta vertelt me dat er momenteel ook nog twee studentes uit Amerika bij haar verblijven. Gezellig! Ze vertelt me dat ze het ontbijt vroeg in de ochtend voor ons klaarzet zodat we met een goed gevulde maag de lessen kunnen beginnen. Avondeten doen we tussen 20.00 - 21.00 uur. Spaanse tijden, dat wordt nog even wennen maar zo te horen ga ik hier niets tekortkomen. Ik ga lekker op het balkon zitten en klets wat met Paco, Hola. Muuuuuy bien. Gracias Paco!
De geur van aardappels en knoflook komt me langzaam tegemoet. Marta staat al lekker te kokkerellen. Om 20.30u roept ze me aan tafel en ontmoet ik ook de andere twee meiden. Zij zijn 21 en 22 jaar, komen uit South Carolina en zijn voor het eerst in Europa. Dan komt het eten op tafel. Simpel en puur. Zoals eten hoort te smaken. Tomaat en sla is niet bijzonder, totdat je deze hebt gegeten. De olijfolie en een snufje zout geven het een mediterrane twist, waar je smaakpapillen van gaan glunderen. Ik ben ervan overtuigd dat mensen die door COVID hun smaak zijn verloren, deze hier weer meteen terugkrijgen. Vervolgens volgt er nog een heerlijk bord pasta met Parmezaanse kaas en kip. Mijn buik is aardig vol en ik besluit na het eten bij te komen door nog even wat te schrijven op mijn kamer. Mijn mentale voorbereiding op de Spaanse taalcursus die morgen start, zin in!
De volgende ochtend loop ik met mijn Google maps op mijn telefoon in mijn ene hand en koffie to-go in mijn andere hand op weg naar de Spaanse taalschool. Vamos! Bij binnenkomst wordt even de temperatuur gecheckt en ik mag plaatsnemen in een kring met medecursisten waar we met elkaar kennismaken. Een gemixte groep van onder andere Duitsers, Nederlanders, Bulgaren en Brazilianen. Om 09.30u start de les en maken we nader kennis met elkaar in het Spaans. De les is een goede mix van uitleg en met elkaar oefenen. De ochtend vliegt voorbij. En in de middag moet ik ook even bijkomen van alle indrukken. Met een aantal meiden ga ik eind van de dag naar het Ciutadella park om nog even lekker na te kletsen met wijn, sangria en jamon (Spaanse ham).
En zo verloopt bijna iedere dag tot nu toe. In de ochtend les, in de middag op ontdekking in de stad en mijn Spaans in praktijk brengen op het terras en in musea, dan een korte siësta, een borreltje met de groep (die zich steeds verder uitbreidt met leuke mensen!), om vervolgens aan tafel te schuiven bij de familie.
Andere taal of bestemming? Op de website van StudyTravel taalreizen vind je alles over taalreizen naar het buitenland!
Ik wilde stiekem eigenlijk al een langere tijd Spaans leren, maar het was er nooit echt van gekomen. Des te langer ik erover nadacht, des te meer ik verliefd werd op het idee. Ik hoorde daarbij ook van velen dat Barcelona écht een leuke stad is, dus toen heb ik het besluit genomen om een taalreis naar Barcelona te maken van 13 weken.
Mijn naam is Valerie, ik ben 18 jaar en ik studeer aan de Hotel Management School Maastricht. Om aan de toelatingseisen van de hotelschool te kunnen voldoen ben ik na mijn eindexamens 5 weken naar Bristol en 3 maanden naar Valencia op taalreis gegaan.
"Het was nu al veruit de beste zomer uit mijn leven!"